Του Παναγιώτη Μπούρη, Οικονομολόγου
O Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε για δεύτερη φορά της εκλογές της Αμερικής, γιατί απλώς έπεισε ένα μεγάλο μέρος των πολιτών της, ότι η δική του κυβέρνηση θα διαφέρει κατά πολύ των κυβερνήσεων της τελευταίας τριαντακονταετίας. Αντελήφθη ο νέος Πρόεδρος ότι ο Αμερικανός πολίτης έχει κουραστεί από τις σοσιαλιστικές πολιτικές του κρατικού παρεμβατισμού σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής και οικονομικής πολιτικης. Υποσχέθηκε λοιπόν το κάτι άλλο και κέρδισε της εκλογές. Το κάτι άλλο μπορούμε να υποθέσουμε, ότι συνεπάγεται αλλαγές στη διαχείριση κάθε κυβερνητικής δραστηριότητας, τόσο στην εσωτερική όσο και στην εξωτερική πολιτική της χώρας. Τώρα αν το καινούργιο είναι καλύτερο η χειρότερο θα το δείξει ο χρόνος.
Εκ του ασφαλούς μπορούμε να προβλέψουμε ότι η μείωσης της γραφειοκρατίας θα έχει θετικά αποτελέσματα για τη χώρα και το πορτοφόλι των πολιτών. Τώρα όσον αφορά τα αποτελέσματα των υπολοίπων αλλαγών που προτείνονται δεν είναι το ίδιο προβλέψιμες όπως η μείωση της γραφειοκρατίας
Η απόσταση που χωρίζει τα υποσχόμενα του νέου Προέδρου, μέχρι τη πραγματοποίησή τους είναι πολύ μεγάλη και πολύ πιθανόν να μη καλυφθεί. Η περιγραφή της οικονομικής κατάστασης της χώρας, όπως τη παρουσιάζει τόσο ο ίδιος, όσο και τα μέσα ενημέρωσης, είναι σε αντίθεση με την αλήθεια πού υποστηρίζουν οι δείκτες των οικονομικών μεγεθών της χώρας. Αυτή τουλάχιστον η πληροφορία είναι διαθέσιμη και θα περίμενε κάποιος να κρατά τα μέσα ενημέρωσης σε επαγρύπνηση, για να μη γίνονται φερέφονα του Ντόναλντ Τράμπ. Ας δούμε λοιπόν πώς περιγράφει την οικονομική κατάσταση τής χώρας ο πρόεδρος, Τζερόμ Πάουελ, της κεντρικής τράπεζας της Αμερικής, όπως και η όχι δημοκρατική εφημερίδα World street journal. J.P.” The U.S. economy has just been remarkable. In these international meetings that I attend, this has been the story, how well the U.S. is doing.” W.S.J. “The next president inherits a remarkable economy.”
Ο Πάουελ λέγει ότι η οικονομία της Αμερικής είναι αξιοσημείωτη και στις διεθνείς συναντήσεις που συμμετέχει όλοι μιλάνε για τη καλή απόδοση της οικονομίας ενώ ο W.S.J. μας πληροφορεί ότι ο Ντόναλντ Τραμπ κληρονομεί μια αξιοσημείωτη οικονομία. Όταν ο νυν Πρόεδρος άφηνε το Λευκό Οικο το 2021, το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν της Αμερικής ήτανε $ 22.26 T.(T= trillions) και τώρα πού φεύγει ο Μπαιντεν είναι πάνω από $ 29.36Τ. Το πραγματικό ακαθάριστο εθνικό προϊόν στο τέλος του τρίτου τριμήνου του 2024 είναι11,55% ψηλότερο από το αντίστοιχο του 2020. Η ανεργία είναι σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα και στο Χρηματιστήριο από της αρχές Απριλίου του 2020 μέχρι σήμερα οι δείκτες των S&P, DOW JONES and NASDAQ έχουν αυξηθεί κατά μέσον όρο 74% σύμφωνα με τα DOW JONES market data.
Φυσικά ο πληθωρισμός με τη μείωση πού προξένησε στην αγοραστική δύναμη του εισοδήματος των νοικοκυριών, δημιούργησε ένα κύμα δυσφορίας από πλευράς του καραναλωτικου κοινού.
Το πληθωρισμό τον προκάλεσε κυρίως η πανδημία όπου και ο Ντόναλντ και ο Μπάιντεν για να την αντιμετωπίσουν προχώρησαν σε γενναίες χρηματικές επιδοτήσεις όλων των πολιτών. Αθροιστικά έριξαν στην αγορά ένα ποσό χρήματος των έξι τρισεκατομυριων δολαρίων. Αυτή η αύξηση της ποσότητας τού χρήματος δημιούργησε το πληθωρισμό που προξένησε τη μείωση της αγοραστικής αξίας του εισοδήματος. Ταυτόχρονα όμως έχουμε αύξηση των μισθών και αύξηση στη ζήτηση εργατών με αυξημένα ωρομίσθια. Η αύξηση των μισθών αποζημίωσε και με το παραπάνω τη χαμένη λόγω πληθωρισμού αγοραστική δύναμη του εισοδήματος των νοικοκυριών. Η αλήθεια όμως αυτή δεν καταγράφεται σε έρευνες που αφορούν τη γνώμη των καταναλωτών σχετικά με την υπάρχουσα οικονομική κατάσταση και ως εκ τούτου είναι πάντα αρνητική. Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει είναι αν και κατά πόσον ο νέος Πρόεδρος, θα μπορέσει να διατηρήσει τη κληρονομιά που του άφησε ο Μπάιντεν. Και τούτο διότι η πολιτική των δασμών όπως και της μετανάστευσης θα έχουν αρνητικές συνέπειες στην οικονομία της χώρας.
Με λίγα λόγια για να αυξηθεί το εθνικό προϊόν της χώρας χρειάζεται εργατικά χέρια, τα οποία δεν υπάρχουν, αφού η οικονομία είναι σε πλήρη απασχόληση. Θέλεις να επενδύσεις και δεν τολμάς γιατι ξέρεις ότι δεν θα βρείς εργάτες. Όσο αφορά την επιβολή δασμών θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν δούλεψαν όταν ήταν της μόδας για πάνω από 250 χρόνια και ούτε τώρα πρόκειται πρόκειται να δουλέψουν. Τον δέκατο έβδομο αιώνα επικράτησε μια εσφαλμένη υπόθεση πού δημιούργησε τη λεγόμενη εποχή μερκαντιλισμού, δηλαδή το εμπόριο των δασμών. Η εν λόγω υπόθεση υποστήριζε ότι ο πλούτος του πλανήτη είναι σταθερός και ως εκ τούτου ο μόνος τρόπος για να αυξήσει μια χώρα το πλούτο της, είναι με την επιβολή δασμών στις εισαγωγές, για να αποφύγει τη προς τα έξω ροή του δικού της πλούτου και την αύξηση των εξαγωγών με τη συνεπαγόμενη εισροή πλούτου.
Μία λάθος υπόθεση με αρνητικές συνέπειες. Ο ερχομός του καπιταλισμού με την νέα δική του υπόθεση ότι η ανταλλαγή των αγαθών δημιουργεί πλούτο, βοήθησε να αναπτυχθούν συνθήκες ευνοϊκές για το εμπόριο, που χωρίς δασμούς πλέον εκτόξευσε το πλούτο του πλανήτη στα ύψη. Η επιβολή δασμών θα είναι καταστροφική με ζημιές και χωρίς κέρδος για όλες τις χώρες και την Αμερική ποιό πολύ. Υποψιάζομαι πως ο Ντόναλντ Τραμπ θα χρησιμοποιήσει ως απειλή την επιβολή δασμών προς επίτευξη άλλων στόχων και ελπίζω να μη διαψευστώ. Αυτό τουλάχιστον άμα θέλει να διατηρήσει το Αμερικάνικο μεγαλείο της πολιτικής και οικονομικής ελευθερίας του ατόμου.
