Μια επίσκεψη στο Ναύπλιο δεν μπορεί να μην περιλαμβάνει και περιπάτους στα περίφημα σοκάκια της παλιάς πόλης. Εκεί, θα δεις εικόνες που θα σε γυρίσουν στο παρελθόν. Σε ένα από αυτά, στην Καποδιστρίου, θα συναντήσεις τον ιερό ναό του Αγίου Σπυρίδωνος, μπροστά από την μικρή πλατεία, που έχει πάρει το όνομα της από τον ιερό ναό.
Ο ναός είναι χτισμένος κατά την περίοδο της πρώτης Ενετοκρατίας, στο Ναύπλιο αλλά μετά από τον βομβαρδισμό της πόλης από τους Ενετούς το 1686 και κατά την πρώτη τουρκοκρατία της πόλης, ο ναός έπαθε μεγάλες ζημιές μαζί με άλλους σαράντα ναούς. Έτσι, το 1702 ο ναός κτίσθηκε πάλι από την αρχή, με έξοδα της αδελφότητας των ορθοδόξων Ελλήνων του Ναυπλίου. Το μαρτυρά αυτό και επιγραφή που βρίσκεται έξω από τον ναό και γράφει ‘’ανιδρύθη εκ θεμελίων’’. Ο μεταβυζαντινός αυτός ναός έχει σχήμα εγγεγραμμένου σταυρού με οκτάγωνο μεγάλο τρούλο και ημιεξάπλευρη κόγχη ιερού. Μπαίνοντας μέσα, θα εντυπωσιαστείς από τις εικόνες, την απλότητα και την παλαιότητα του ναού. Άναψε ένα κεράκι και ξαπόστασε στα παλιά στασίδια. Η εικόνα της Αγίας Βαρβάρας στα αριστερά σου γιορτάζεται με όλες τις τιμές στις 4 Δεκεμβρίου.
Ένα όνομα, μια ιστορία
Έξω από την είσοδο του Aγίου Σπυρίδωνα εκτυλίχθηκε μία από τις πιο μελανές σελίδες της νεότερης ελληνικής Ιστορίας. Εκεί, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831 πέφτει νεκρός από τα βόλια των Μαυρομιχαλέων ο πρώτος κυβερνήτης της ελεύθερης Ελλάδος, Ιωάννης Καποδίστριας την ώρα που πήγαινε να εκκλησιαστεί στο ναό του Aγίου Σπυρίδωνα, όπως συνήθιζε να κάνει κάθε Κυριακή. Στην εκκλησία αυτή που ήταν αφιερωμένη στον προστάτη άγιο της γενέτειράς του Κέρκυρας. Στην είσοδο του ναού, όμως, του είχαν στήσει καρτέρι οι δολοφόνοι του, που αφού τον χαιρέτισαν, του επιτέθηκαν. Ο μεν Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης με πιστόλι, ο δε Γεώργιος Μαυρομιχάλης με μαχαίρι. O θάνατος του Κυβερνήτη υπήρξε ακαριαίος. O Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης καταδιώχθηκε και θανατώθηκε από το μανιασμένο πλήθος, ενώ ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης εκτελέστηκε λίγες ημέρες αργότερα.
H συγκίνηση για τη δολοφονία του Κυβερνήτη ήταν μεγάλη. Η κηδεία του τελέστηκε με μεγαλοπρέπεια στο ναό του Αγίου Γεωργίου. Τα σπλάχνα του Κυβερνήτη τοποθετήθηκαν εντός πολυτελούς θήκης κάτω από το Ιερό Βήμα του ναού.
Μην παραλείψεις να δεις στον τοίχο που βρίσκεται στην είσοδό της εκκλησίας και τη γυάλινη προθήκη, η οποία υποδεικνύει το μέρος όπου σφηνώθηκε η μοιραία σφαίρα.
Είναι ό μόνος ναός πού χτίσθηκε το 1702 με τις φροντίδες και τα έξοδα της Ναυπλιακής Αδελφότητας των Ορθοδόξων Ελλήνων, όπως θετικά βεβαιώνει πλάκα εντειχισμένη στην ανατολική πλευρά με κτιτορική επιγραφή σε Ιαμβικούς στίχους:
«Νεώς ο θείος Σπυρίδωνος θεσκέλου νυν εκ θεμέθλων συντόνως ανιδρύθη, εσθλή τε βουλή και χορηγία αφθόνω αδελφότητος ευσεβούς τε απάσης
Μας είναι άγνωστο αν στη θέση αυτή προϋπήρχε* κάποια άλλη ομώνυμη μικρότερη εκκλησιά, και το γιατί αφιερώθηκε στον πολιούχο της Κέρκυρας. Ο μεταβυζαντινός αυτός ναός έχει σχήμα εγγεγραμμένου σταυρού με οκτάγωνο μεγάλο τρούλο και ημιεξάπλευρη κόγχη Ιερού.
Η ανέγερση του κωδωνοστασίου έγινε το 1853. Η διακόσμηση και αγιογράφηση του κεντρικού τρούλου και των τριγωνοειδών θέσεων των Ευαγγελιστών έγινε με δαπάνη της Σοφίας χήρας Γεωργίου Ανδριανοπούλου το 1902 (Εργολαβικό Συμφωνητικό).
Στο αριστερό προσκυνητάρι του Ναού, είναι η Εικόνα της Αγίας Βαρβάρας, έργο του Άντων. Μπαροΰ 1897, δαπάνη των ευλαβών γυναικών τής ενορίας του Αγίου Σπυρίδωνα. Το 1928 ενέσκηψε στο Ναύπλιο επιδημία θανατηφόρος «πανώλη» (πανούκλα) με πολλούς θανάτους κατοίκων της πόλης. Οι Ναυπλιώτες ανήσυχοι και τρομοκρατημένοι από την απειλή του θανάτου, έκαναν λιτανεία με την Εικόνα τής Αγίας στο Ναύπλιο, παρακαλώντας με δάκρυα την Αγία να τούς σώσει από την θανατηφόρο αυτή ασθένεια. Και το θαύμα έγινε και σώθηκαν από το βέβαιο θάνατο, γιατί δεν υπήρχαν την εποχή εκείνη τα απαραίτητα φάρμακα, για να καταπολεμηθεί ή αρρώστια αυτή και τόσες άλλες, από τις όποιες πέθαιναν πολλοί άνθρωποι. Από τότε, σε έκφραση ευγνωμοσύνης, προς την Αγία Βαρβάρα, γίνεται συνεχώς μέχρι σήμερα, ή λιτάνευση της Αγίας Εικόνας της, κατά την παραμονή της Εορτής της, 3 Δεκεμβρίου, μετά την ακολουθία του πανηγυρικού Εσπερινού. Ο Ναός ήταν ενοριακός μέχρι το 1952.
