“Αγαπητοί συνδημότες μου.
Η χτεσινή ήταν μια δύσκολη μέρα για τον δήμο μας και ειδικά για τη Δημοτική Ενότητα της Σολυγείας.
Η φωτιά που ξέσπασε το πρωί της Τετάρτης έθεσε σε κίνδυνο έναν από τους πιο μεγάλους πνεύμονες της Κορινθίας, το δάσος του Σοφικού. Δεν σας κρύβω πως, όταν βρέθηκα στο κέντρο του κακού, τρόμαξα!
Σκέφτηκα ό,τι και οι περισσότεροι: «Καλά, η φωτιά θα σταματήσει στην Επίδαυρο!». Ήταν η ένταση της φωτιάς, οι κλιματολογικές συνθήκες (αέρας, ξηρασία, ζέστη), το ίδιο το πυκνό φυσικό περιβάλλον του δάσος που με γέμισαν φόβο. Και μετά οι ίδιες οι φλόγες, που είδαμε άλλοτε να τρέχουν με τρομακτική ταχύτητα κι άλλοτε να φτάσουν σε 20 και 25 μέτρα ύψος.
Το τελικό αποτέλεσμα, όμως, ήταν τελικά το μικρότερο δυνατό κακό.
Σε ανθρώπινο επίπεδο δεν κινδύνεψαν κάτοικοι και παραθεριστές. Τρεις πυροσβέστες τραυματίστηκαν ελαφρά. Η σκέψη μου και οι ευχές μου είναι μαζί τους. Το ίδιο και στον δασοπυροσβέστη που σήμερα αναρρώνει στο Γενικό Κρατικό της Νίκαιας.
Δεν υπήρξαν ζημιές σε σπίτια ή επιχειρήσεις. Αλλά είναι αλήθεια πως υπάρχουν καταστροφές σε πάνω από 1000 στρέμματα δασικής και καλλιεργήσιμης έκτασης, κυρίως ελιές. Γι αυτές ήδη έχουμε κινήσει τις διαδικασίες, σε συνεργασία με την Περιφέρεια, ώστε να υπάρξουν αποζημιώσεις. Τις επόμενες ημέρες θα ενημερώσουμε σχετικά με τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν. Θα κάνουμε επίσης, ό,τι μπορούμε για να αναδασώσουμε τα στρέμματα που κάηκαν.
Για τα αίτια της πυρκαγιάς δεν θέλω να πω κάτι. Υπάρχουν υπόνοιες, υπάρχουν φήμες, αλλά είναι δουλειά της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας να μας δώσει το τελικό πόρισμα.
Θέλω να ευχαριστήσω
• τον Υπουργό Πολιτικής Προστασίας Βασίλη Κικίλια και τους δύο κορίνθιους υπουργούς Χρίστο Δήμα και Νίκο Ταγαρά για την βοήθεια που μας παρείχαν. Αλλά θέλω να είμαι και ειλικρινής μαζί σας! Όσα ακούστηκαν για 19 και 21 εναέρια μέσα ήταν αποκυήματα φαντασίας. Με επίμονα αιτήματα καταφέραμε τελικά να έχουμε 11 εναέρια μέσα (2 αεροσκάφη canadair, 3 αεροσκάφη PZL, 2 ελκόπετερα chinook, 2 ελικόπτερα άλλων κατηγοριών), οι πιλότοι των οποίων έδωσαν και την ψυχή τους για να σταματήσουν την φωτιά.
• την Περιφέρεια Πελοποννήσου και τον Περιφερειάρχη Δημήτρη Πτωχό, γιατί μας συνέδραμαν με όλα τα υλικοτεχνικά μέσα που διαθέτουν, αλλά κυρίως γιατί θα μας βοηθήσουν να ξαναστήσουμε ό,τι καταστράφηκε.
• τον αρχηγό του Πυροσβεστικού Σώματος Θεόδωρο Βάγια και στο πρόσωπό του, τις γυναίκες και τους άνδρες του ΠΣ. Δεν ξέρω που βρίσκουν το κουράγιο να δίνουν τόσες μάχες, κάθε μέρα!
• τις έξι εθελοντικές οργανώσεις του δήμου μας: τις δυο ομάδες από την Κόρινθο και τις ομάδες από Γαλατάκι, Τενέα, Αθίκια και Σολυγεία αλλά και τις τρεις εθελοντικές οργανώσεις του Δήμου Λουτρακίου-Περαχώρας-Αγίων Θεοδώρων. Ο Εθελοντισμός βρίσκει στο πρόσωπό τους, τους απόλυτους ήρωες!
• την Σχολή Μηχανικού που μας διέθεσε μηχανήματα που κέρδισαν κρίσιμες μάχες με την φωτιά.
• τους συναδέλφους δημάρχους Λουτρακίου – Περαχώρας και Αγίων Θεοδώρων Γιώργο Γκιώνη, Βέλου – Βόχας Θανάση Μανάβη, Ξυλοκάστρου Ευρωστίνης, Βλάσση Τσιώτο και Επιδαύρου, Τάσο Χρόνη, που μας συνέτρεξαν στην μάχη με την φωτιά, με ανθρώπινο δυναμικό και τις εθελοντικές οργανώσεις τους, υδροφόρα, μηχανήματα τσάπες κλπ.
• τον δασάρχη Αλέξη Αδάμ και τις υπηρεσίες του δασαρχείου.
• το προσωπικό του Δήμου μας που ακούραστα και αγόγγυστα ήταν «παρά πόδα», για να διευθετήσει όποιο μικροπρόβλημα.
-την εταιρεία ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ για τη συνδρομή της με μηχανικά μέσα.
Με την ευκαιρία καλώ όλους τους συνδημότες μου να είναι δυο φορές προσεκτικοί. Η προστασία των δασών και του περιβάλλοντος γενικότερα είναι υπόθεσή όλων μας.
Ας ήταν αυτή η τελευταία δοκιμασία για τον δήμο μας…
ΥΓ. πιστεύω με τη βοήθεια των Κορίνθιων Υπουργών και Βουλευτών μας να ακουστεί η φωνή του Δήμου Κορινθίων για ίδρυση και στελέχωση του μόνιμου Πυροσβεστικού Κλιμακίου στο Σοφικό.
