Το Arkadiko Film Festival είναι μια πρωτοβουλία που ξεκινά φέτος, με δημιουργούς τρεις καταξιωμένες ευρωπαϊκές πλατφόρμες – FILMIN, MYMOVIES και CINOBO – που συνδέονται από το κοινό όραμα της παρουσίασης επιμελημένων προγραμμάτων ταινιών, έξω από τη λογική των αλγορίθμων. Επεκτείνοντας αυτό το όραμα, οι τρεις πλατφόρμες προχωρούν στη δημιουργία ενός διαδικτυακού φεστιβάλ με ευρωπαϊκό πρόσημο. Η πρώτη διοργάνωση του φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί από την 1η έως την 30ή Απριλίου και θα είναι προσβάσιμη στην Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία, την Ελλάδα και την Κύπρο.

Σκοπός του φεστιβάλ είναι η προστασία και η προώθηση του ευρωπαϊκού σινεμά μέσα από την ταυτόχρονη online προβολή στις 5 χώρες, σύγχρονων αλλά και κλασικών ευρωπαϊκών ταινιών, μέσω ενός προγράμματος που δημιουργεί συνθήκες διαλόγου μεταξύ τους.

Το όνομα του φεστιβάλ είναι εμπνευσμένο από τη Γέφυρα του Αρκαδικού, που θεωρείται η αρχαιότερη διατηρημένη γέφυρα της Ευρώπης καθώς και η αρχαιότερη μονότοξη γέφυρα που παραμένει μέχρι σήμερα σε χρήση. Κάνοντας ένα νοητό άλμα από την Εποχή του Χαλκού στον 21ο αιώνα, το όνομα Arkadiko λειτουργεί ως μεταφορά για τον σκοπό του φεστιβάλ. Όπως η γέφυρα φτιάχτηκε κάτω από την ανάγκη της σύνδεσης ανθρώπων και της ανταλλαγής αγαθών και ιδεών, σήμερα το φεστιβάλ ξεκινά ως μια νοητή γέφυρα με την πρόθεση να συνδέσει διαφορετικά κοινά από διαφορετικές χώρες, μέσα από το πλούσιο παρελθόν και το δυναμικό παρόν του ευρωπαϊκού σινεμά. Διαφορετικοί λαοί, αισθητική και ηλικίες ψάχνουν την ιδανική «γέφυρα» ώστε να έρθουν πιο κοντά.

Πρόγραμμα

Το Φεστιβάλ θα είναι διαθέσιμο online σε Ελλάδα και Κύπρο από την πλατφόρμα του Cinobo, ενώ στην πρώτη έκδοση θα παρουσιάσει 12 ταινίες που έχουν επιλέξει οι προγραμματιστές από τις 3 συνεργαζόμενες πλατφόρμες. Οι επιλογές προέρχονται από το ευρωπαϊκό σινεμά, με κλασικούς και σύγχρονους τίτλους που θα παρουσιαστούν μέσα από 6 διαφορετικά double bills, το καθένα εκ των οποίων έχει μια διαφορετική θεματική και αντιπαραβάλει 2 ταινίες (μία κλασική με μία σύγχρονη) καλώντας δύο ξεχωριστά ηλικιακά γκρουπ να ανοίξουν έναν διάλογο για το ευρωπαϊκό σινεμά του τότε και του τώρα.

Οι φετινές θεματικές των 6 double bills προκύπτουν μέσα από τον κοινωνικό διάλογο του σήμερα και είναι οι παρακάτω:

Euro Echoes: Η εξέλιξη του ίδιου του ευρωπαϊκού σινεμά, από την εποχή των φορμαλιστών auteurs ως την σύγχρονη ανάγκη για ανάδειξη των κοινωνικών και πολιτικών θεμάτων, φέρνει μαζί ένα αριστούργημα του ουγγρικού σινεμά, το Twilight (1990) του Γκιόργκι Φεχέρ με τη συγκινητική ματιά ενός παιδιού που βλέπει τη ζωή του και την είσοδο στην Ευρώπη να μπαίνει σε αναμονή στο Any Day Now (2020) του Χαμί Ραμεζάν.

Into the Abyss: Το δύσκολο θέμα του εθισμού στις ουσίες, φέρνει μαζί μια γενναία και ιστορική ταινία του παρελθόντος, το βερολινέζικο Christiane F (1980) του Ούλι Έντελ, με ένα μοναδικό ντοκιμαντέρ, το How to Save a Dead Friend (2022) της Μαρούσα Σιροεκόφσκαγια, που παρακολουθεί με αυθεντικότητα την καταστροφική σχέση ενός ζευγαριού.

Wisdom’s Journey: Ο όρος εκπαίδευση, μέσα και έξω από το σχολείο, εξερευνάται μέσα από τη φρέσκια, σε κάθε εποχή, ματιά δύο γυναικών. Το Daisies (1966) της Βέρα Χιτίλοβα, ένα ορμητικό μανιφέστο για την ελεύθερη βούληση των νέων προβάλλεται πλάι στο The Staff Room (2021) της Σόνια Τάροκιτς, ένα λεπτομερές πορτρέτο ενός σύγχρονου σχολείου που παρουσιάζει το συχνό αδιέξοδο των ανθρώπων που θέτουν τις βάσεις στα σημερινά παιδιά.

Rainbow Reels: Το LGBTQ σινεμά στην Ευρώπη όπως παρουσιάστηκε μέσα από συχνά αμιγώς ερωτικές ιστορίες ως την αναγωγή του σήμερα σε μια κινηματογραφική κατηγορία που παύει να είναι ειδική και αφορά την πλειοψηφία του κοινού. Από το σπάνιο Le Beau Mec (1979) του Γουάλας Ποτς που περιγράφει τις ερωτικές εμπειρίες ενός άντρα από το σχολείο ως το στρατό και την ενήλικη ζωή, οδηγούμαστε στο ρουμανικό Poppy Field (2020) και τον εσωτερικό διχασμό ενός γκέι αστυνομικού.

Love Unbound: Αγάπη, έρωτας και σεξ σε κοινό διάλογο. Το My Little Loves (1974) του Ζαν Εστάς παρουσιάζει τρυφερά τη διαδικασία της πρώιμης ενηλικίωσης και τις καινούριες έννοιες που καλούνται να διαχειριστούν παιδιά που μεγαλώνουν, μαζί με το Borders of Love (2022) που ακολουθεί ενήλικες που μάλλον θα ήθελαν να είναι παιδιά, πνιγμένοι και μετέωροι μέσα σε συνεχείς ερωτικές φαντασιώσεις.

Generation Lost: Η ανεργία δεν είναι μόνο νούμερα αλλά και μία γενικότερη καθίζηση του πληθυσμού που συχνά οδηγεί σε εκρήξεις. Η παραβατικότητα στους δρόμους των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων απασχόλησε πολλές φορές το κλασικό ευρωπαϊκό σινεμά και το βλέπουμε μέσα από την ισπανική προσέγγιση στον νεορεαλισμό, στο Los Golfos (1960) του Κάρλος Σάουρα, πλάι σε ένα σύγχρονο ταξίδι στο παρελθόν και τη Δημοκρατία της Βαΐμάρης, στο Fabian: Going to the Dogs (2021) του Ντόμινικ Γκραφ.

Αυτή η πρωτοβουλία, υποστηριζόμενη από το Creative Europe Media, σηματοδοτεί την πρώτη φορά που ευρωπαϊκές πλατφόρμες streaming πραγματοποιούν ένα κοινό φεστιβάλ κινηματογράφου, προσφέροντας μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις του κινηματογράφου σε ολόκληρη τη Νότια Ευρώπη να εξερευνήσουν το εύρος της ευρωπαϊκής κινηματογραφικής δημιουργίας.