Πέρασε ένας χρόνος από το σοκ που προκάλεσε στο Πανελλήνιο ο άδικος και πρόωρος χαμός μίας γυναίκας που της έμελλε να αναλάβει, θέλοντας και μη, ευθύνες δυσβάσταχτες σε όλα τα μέτωπα. Κατόρθωσε να ανταπεξέλθει με επιτυχία, με ανθρωπιά και με αξιοπρέπεια και να αφήσει το θετικό, ζεστό και μαχητικό αποτύπωμα της στην πολιτική ιστορία του τόπου.
Για το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής ήταν εκείνη η δύναμη που το κράτησε ενωμένο, σφίγγοντας τα δόντια και τη γροθιά προς όλους όσους το ήθελαν αδύναμο, διαιρεμένο και ισχνό. Το άφησε ενωμένο και δυνατό και κυρίως έτοιμο για αναλάβει ακόμα πιο ισχυρό ρόλο μέσα τη δημοκρατία μας, όπως η πολιτική παράδοση του επιτάσσει: να υπερασπιστεί τον αδύναμο, τον ανίσχυρο, τον καθημερινό άνθρωπο της βιοπάλης, τον αγρότη, τον ηλικιωμένο, το νέο που επιζητά μία πολιτεία που να υπηρετεί την κοινωνική δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη, την εργασία, την πραγματική κοινωνική πρόνοια δίπλα στον πολίτη και όχι απέναντί του.
Η Φώφη υπηρέτησε με πείσμα τις ιδέες της. Κανείς δεν ξεχνάει ότι υπερασπίστηκε το ΕΣΥ στα δύσκολα και βρέθηκε κοντά στους υγειονομικούς, παρά τον δύσκολο προσωπικό αγώνα που έδινε. Σε όλες τις πρωτοβουλίες της είχε κοινωνικό πρόσημο και ποτέ δεν στοιχήθηκε δίπλα σε συμφέροντα.
Με λίγα λόγια, η Φώφη μας έδωσε το στίγμα του πως πραγματικά πρέπει να είναι ένας πολιτικός. Και της το χρωστάμε.
